BANJA BUJANOVACKA SRBIJA

Od Bujanovca tri kilometra severoistočno, a južno od Vranja 13 km – od Beograda 370 km – tik uz autoput Beograd-Skoplje-Solun-Atina, nalazi se – Bujanovačka Banja.

Izvori ovog prirodnog lečilišta, nalaze se na samo 395 m nadmorske vidsine, u podnožju sela Rakovac, zbog čega je dugo nosilo naziv – Rakovačka Banja.

Lekovite vode Bujanovačke Banje spadaju u kategoriju natrijum-hidrokarbo-natnih, fluoroidnih, sulfatnih i ugljeno-kiselih hipotermi (43° C).
Koristi se kao terapijsko sredstvo kupanjem u bazenu ili kadi ili orošavanjem, a upotrebljava se i lekovito blato (peloid). Bujanovacka Banja je vrlo lekovita i korisna banja.

Ova voda koja je po sastavu slična vodi Vranjske Banje koristi se u lečenju reumatskih i ginekoloških bolesti, reguliše čitav kardiovaskularni sistem, oporavlja organe za varanje, ublažava bolove sa čirom na želucu ili dvanaestopalačnom crevu, reguliše funkciju bubrega…

Iako postoje osnove za tvrdnju da su tople vode ove banje korišćene još u doba starih Rimljana, a zatim i u srednjem veku – u tursko doba nazivana je Karaman banja (Crno blato) i Bivol banja – ona spada u najmlađa prirodna lečilišta u Srbiji.
Naime, tek šezdesetih godina XX veka izvršena su detaljna ispitivanja lekovitosti njene vode i, potom, počelo je uređivanje, najpre, sezonskog banjskog naselja.

Tako su podignuti bazeni i prateći objekti na prostoru gde je decenijama pre toga bila „divlja” banja koju su posećivali brojni bolesnici.

Nosilac zdravstvene funkcije Banje jeste Zavod za prevenciju, lečenje i rehabilitaciju invalidnosti „Vrelo”, koji raspolaže stručnim kadrom i opremom za lečenje najsavremenijim metodama, širokog spektra bolesti.

U ovoj zdravstvenoj ustanovi u lečenju pacijenata, osim termomineralne vode, koristi se i lekovito blato i prirodni gas – ugljen-dioksid.
Peloid se koristi sirov ili pošto je prošao tzv. zrenje, ali i kao mešavina zrelog blata i parafina – parafeng, koji se priprema u vidu briketa i može se koristiti i izvan banje, u kućnim uslovima.

Bujanovački peloid – banja raspolaže bogatim nalazištima kvalitetnog lekovitog blata u samoj blizini Zavoda – koristi se i u pripremanju kozmetičkih preparata.
U ovom Zavodu po prvi put u Srbiji u lečenju određenih bolesti – posebno kardiovaskularnih i poremećaja periferne cirkulacije različite etiologije – uveden je i prirodni gas – ugljendi-oksid.

Smeštaj je obezbeđen u stacionarnom i hotelskom delu objekta „Vrelo” (B kategorije), koji raspolaže sa 200 postelja, u konaku manastira Sv. Prohor Pčinjski – 140 ležaja i u privatnim kućama – 500.

Gostima su na raspolaganju i tereni za male sportove, a mogući su izleti do Bujanovca, Vranja i Vranjske banje, manastira Sv. Prohor Pčinjski (25 km) i kosovo-metohijskih kulturno-istorijskih znamenitosti, poribljenog jezera Kisela Voda (nedaleko od Bujanovca)…